niedziela, 13 grudnia 2009

Czynnik ucieczki a nałóg seksualny (pornografia/masturbacja/ itp)

Proces ucieczki zaczyna się od odczuwania nieprzyjemnych uczuć jak niepokój, strach, poczucie winy, nuda, stres, itp. Sposoby złagodzenia nieprzyjemnych uczuć prowadzą do dwóch różnych doświadczeń. Jedno z nich jest korzystne, drugie jest dalekie od bycia korzystnym. Najbardziej efektywnym rozwiązaniem jest, aby zmierzyć się z odczuwanym dyskomfortem i przepracować go na własny sposób.

Możesz porzucić nałogowe działanie w każdej chwili. Prawdziwym testem na to czy osiągnąłeś sukces jest to, czy pozostajesz w kontroli, czy też nie. Skuteczne radzenie sobie z czynnikiem ucieczki jest niezbędne do długotrwałego sukcesu.

Nieskutecznym sposobem jest ucieczka. Jest ona tym, co otwiera drzwi uzależnieniom. Uzależnienia są mechanizmami ucieczki wykorzystywanymi do tego, aby przynieść tymczasową ulgę i uwolnić chwilowo od nieprzyjemnych uczuć. Aby uzależniony człowiek naprawdę pokonał uzależnienie, musi nauczyć się stawać twarzą w twarz z nieprzyjemnymi uczuciami, a nie próbować od nich uciec.

Konwencjonalna, licencjonowana terapia i Program Dwunastu Kroków nie spełniają tego wymogu. Terapia zachęca do zrzucania winy na swoje problemy w dzieciństwie. Innymi słowy: Uciekaj od odpowiedzialności oskarżając o to rodziców. Albo zachęca do zdania się na leki psychotropowe, co oznacza: Paraliżuj swoje uczucia zamiast rozprawiać się z nimi. Program Dwunastu Kroków zaniedbuje kwestię zmierzenia się z rzeczywistością, ponieważ jesteś zachęcany/a do polegania, zdania się na grupę zamiast na sobie. W efekcie grupa staje się twoim nowym mechanizmem ucieczki.

Aby pokonać eskapizm (czyli ucieczkę od rzeczywistości), który przyczynia się do wpadania w uzależnienie od seksu, potrzebujesz nauczyć się jak:

Zmierzać się ze swoimi uczuciami, aby dowiedzieć się jakie są, a nie opierać się na terapii lekami, które je zablokują.

Zdać sobie sprawę, że jesteś odpowiedzialny za swoje problemy. Mama i tata nie zmusili cię do tego, abyś stał się uzależniony od seksu.

Mieć podejście zachęcające do samodzielności.

Przełóżmy teraz te zasady do życia codziennego. Bill, George i Larry właśnie zostali zwolnieni z pracy. Bill idzie do domu i daje upust swoim żalom poprzez masturbację przy porno. George spędza godziny na telefonie rozmawiając ze swoim sponsorem z programu Dwunastu Kroków o tym, jak bardzo chce iść do prostytutki. Kiedy kończą George dzwoni do agencji towarzyskiej. Dlaczego? Ponieważ bycie z prostytutką byłoby bardziej przyjemne niż ponowna rozmowa ze swoim sponsorem.

Larry wraca do domu zdesperowany do tego stopnia, żeby wejść na swoje ulubione strony porno. On wie, że przyczyna jego uzależnienia nie jest w dzieciństwie, bo rodzice Toma, jego najlepszego przyjaciela, byli alkoholikami, ale Tom nigdy nie dopuścił do problemu z alkoholem lub narkotykami.

Larry próbował niegdyś psychotropowych leków. Odrętwiały go emocjonalnie i doprowadziły do utraty zainteresowania seksualnego swoją dziewczyną. Nauczył się później, że nic nie jest tak skuteczne jak Zmierzenie się z Rzeczywistością. Walczy w ciągu długiej nocy z uczuciem depresji, gniewu i zdezorientowania. Ale ma jedną rzecz na swą korzyść - ludzki umysł. Gdy pozwoli swojemu umysłowi zmierzyć się z problemem, zda sobie sprawę, że utrata pracy nie jest końcem świata, nawet jeśli odczuwał to w ten sposób na początku. Wie, że może ocaleć z tego, ponieważ ludzki umysł zbudowany jest tak, aby przetrwać gorsze kryzysy niż utrata pracy.

Bill i George obudzili się następnego ranka z uczuciem obrzydzenia. Larrego budzi poczucie, którego każdy człowiek potrzebuje, aby pokonać uzależnienie od seksu: pewność, że może polegać na sobie i że może starać się wyciągnąć z życia wszystko co najlepsze bez względu na to, jak źle się dzieje.

Uzależnienie od seksu jest objawem. Ucieczka jest przyczyną.

Informacje zawarte w pozostałych artykułach pomogą ci uporać się z czynnikiem ucieczki.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz